Doğalcılık (Natüralizm) Nedir? Hakkında Kısaca Bilgi
Doğalcılık (Natüralizm) Nedir? Doğalcılık (Natüralizm) Hakkında Kısaca Bilgi (TDK), Doğalcılık (Natüralizm) nedir, Doğalcılık (Natüralizm) nasıl yazılır tdk, Doğalcılık (Natüralizm) Anlamı tdk, Doğalcılık (Natüralizm) Hakkında Kısaca Bilgi,Terimleri Sözlüğü
Sizlere bu yazımızda –Doğalcılık (Natüralizm) – kelimesi hakkında bilgi vereceğiz.
Doğalcılık (Natüralizm) kelimesinin anlamı:
Doğalcılık (Natüralizm) Edebiyat Terimi Olarak Doğalcılık (Natüralizm):
19. yy sonu ve 20. yy başında etkili olmuştur. Edebiyatta gerçeklik geleneğini daha da ileri götüren doğalcılar, gerçekleri ahlâksal yargılardan, seçici bir bakıştan uzak bir anlatımla ve tam bir bağımlılıkla anlatmayı amaçlar. Doğalcılık, bilimsel belirlenimciliği benimsemesiyle gerçeklikten ayrılır. Doğalcı yazarlar, insanı ahlâksal ve akılsal nitelikleriyle değil, fizyolojik özellikleriyle ele alır. Doğalcı yaklaşıma göre, çevrenin ve kalıtımın ürünü olan bireyler, dıştan gelen toplumsal ve ekonomik baskılar altında ezilir, içten gelen güçlü içgüdüsel dürtülerle davranırlar. Yazgılarını belirleyebilme gücünden yoksun oldukları için yaptıklarından sorumlu değildirler.
Türk Dil Kurumu’na göre Doğalcılık (Natüralizm) kelimesinin anlamı:
BİLİM VE SANAT TERİMLERİ SÖZLÜĞÜ
Halkbilim Terimleri Sözlüğü – 1978
doğalcılık
İngilizce: naturalism, Fransızca: naturalisme, Almanca: Naturalismus
İlkel adamın, kişileştirdiği ya da Tanrılaştırdığı kimi doğa öğeleriyle doğa olaylarının çevresinde yarattığı dinsel düzen. bk. din. krş. dirimsellik, yıldızcılık.
Eğitim Terimleri Sözlüğü – 1974
doğalcılık
Türkçe: tabiiye, İngilizce: naturalism, Fransızca: naturalisme
1. Doğa dışında hiç bir şeyin ve gücün var olmadığına inanan, her gerçeğin doğadan çıktığını ileri süren felsefe öğretisi. 2. Rousseau’dan başlayarak John Dewey’e kadar birtakım filozof ve düşünürlerin geliştirdiği ve çocuğun doğal gelişmesi, kendi kendini yönetmesi, duyularına seslenilmesi, kişisel yaşantılar kazanması gibi ilkelere önem veren bir eğitim felsefesi. 3. Ahlakı, içgüdülerin zorladığı kural ve yasalarla açıklayan öğreti ve çığır.
Yazın Terimleri Sözlüğü – 1974
doğalcılık
Fransızca: naturalisme
Fransa’da, XIX. yüzyılın ikinci yarısında ortaya çıkan, deneye önem vererek doğayı ve gerçeği olduğu gibi anlatmayı sanatın ana görevi sayan yazın çığırı.
Felsefe Terimleri Sözlüğü – 1975
doğalcılık
Türkçe: tabiiye, İngilizce: naturalism, Fransızca: naturalisme, Almanca: Naturalismus
Her şeyi doğaya indirgemeye çalışan dünya görüşü. // Doğaya verilen anlama göre türlü biçimler alır. (Doğa bilimlerinde) Anorganik doğa bilimlerinin ilkelerini saltlaştıran, yöntemlerini tüm gerçekliğe aktaran görüş (bilimsel doğalcılık). (İnsanbilimde) İnsanı yalnızca bir doğa varlığı olarak gören, insanın doğa içinde ayrı, kendine özgü bir yeri olduğunu ileri süren bütün görüşleri yadsıyan öğreti (insanbilimsel doğalcılık). Ahlak felsefesinde (ethikte) a. Doğal yaşama yararlı olan şeyleri iyi ve doğru bulan görüş (pragmacılık), b. Ahlakı doğal güçlerin, içgüdülerin etkisinden kalkarak açıklamaya çalışan anlayış. (Estetikte) Sanatın ereğini doğayı olduğu gibi yansıtmada, gerçekliği bütün çıplaklığı ile ortaya koymada bulan öğreti.
Edebiyat ve Söz Sanatı Terimleri Sözlüğü – 1948
doğalcılık
Fransızca: Naturalisme
Gerçekçiliğin içine bilime dayanan bazı felsefe ve ahlak öğretileri karıştıktan sonra onun aldığı ad (DOĞALCI, Naturaliste). Doğa: Tabiat.
Zıt Anlamlı Kelimeler İçin Tıklayınız
Terimler Sözlüğü İçin Tıklayınız
Nasıl Yazılır Kelimeleri İçin Tıklayınız
Atasözleri ve Anlamları İçin Tıklayınız
Deyimlerin Anlamı ve Cümle İçinde Kullanımları İçin Tıklayınız
